پیوند ها
مشخصات محصول: تعداد صفحات: 24؛ نوع فونت: Lotus؛ اندازۀ فونت: 12؛ فاصلۀ خطوط: 1؛ فرمت: PDF؛ تعداد منابع: 14 (فارسی: 12- انگلیسی: 2).
خلاصه:
تمام مورخان جامعه شناسی هم عقیده اند که: دورکیم را می توان در جامعه شناسی مقوله های اندیشه صاحب اعتبار دانست. از این منظر، زمان توسط دورکیم طبقه بندی شد و بعدها توسط پیروانش (هوبرت، هالبواکس و گورویچ) توسعه یافت. دیدگاه هایی که با جامعه شناسی دورکیمی آغاز شد، مورد توجه بعضی از مورخان قرار گرفت.
دورکیم سعی کرد توضیحی جامعه شناسانه در باب منشأ مقوله های بنیادین فکر بشر و اشکال استدلال وی ارائه کند. به عنوان مثال، او استدلال می کرد که مقوله های زمان و مکان، و قوه و تناقض، از یک گروه به گروه دیگر، و در یک گروه نیز از یک زمان تا زمان دیگر، متفاوت اند.
دورکیم بر این عقیده بود که نخستین طبقه بندیهای زمانی و مکانی و نیز طبقه بندیهای دیگر ذهن، ریشه ای اجتماعی دارند و به سازمان اجتماعی مردم ابتدایی بسیار نزدیکند. نخستین «طبقه هایی» که ذهن انسان تصور کرده است، طبقه های مردم بودند و طبقه بندی اشیاء در جهان طبیعی، بسط همین طبقه بندیهای نخستین بوده است. همۀ جانوران و اشیاء طبیعی، به این یا آن تیره، طایفه و یا گروه مکانی و خویشاوندی تعلق دارند.
در اوایل قرن بیستم، امیل دورکیم، نظریه پرداز اجتماعی فرانسوی، و خواهرزاده اش مارسل موس، قابلیت بشر برای طبقه بندی را دنبالۀ طبیعت اجتماعی آدمی می دانستند: «چنین نیست که جامعه صرفاً مدلی بوده که تفکر مبتنی بر طبقه بندی از آن تبعیت کرده باشد، بلکه دسته بندیهای نظام طبقه بندی بازتاب همان دسته بندیهای خودِ جامعه بوده است. نخستین مقوله های منطقی مقوله های اجتماعی بوده و نخستین طبقه ها، طبقه های آدمیان».
دورکیم، باید اذعان داشت، تا همین مرحله از شهود محض پیش رفت. تا اینکه چندتن از همکاران جوان او ایدۀ زمان به عنوان یک واقعیت اجتماعی پَسینی را مطرح کردند. از میان آنها ایدۀ خواهرزادۀ دورکیم، مارسل موس، به نظریۀ دورکیم نزدیک تر بود، و «اِچ. هوبرت» اولین کسی بود که به طور جدی روی مسأله زمان تحقیق کرد.
مبلغ واقعی 100,000 تومان 20% تخفیف مبلغ قابل پرداخت 80,000 تومان